Er is nu in Utrecht een schitterende tentoonstelling over Maria Magdalena. En juist nu speelt er in Afghanistan exact het tegenovergestelde. Wat een uitersten! Al zo’n 2000 jaar het prototype van het onderdrukte vrouwelijke wordt op ludieke wijze in ere hersteld, terwijl de mannelijke dominantie in een land als Afghanistan terug naar de oudheid grijpt. Terug naar de oude orde, naar de 3D-wereld vol oordeel, met extreme ongelijkwaardigheid tussen man en vrouw. Wat heeft dat al eeuwenlang een ongelofelijke disharmonie op de aardbol gebracht!
Alles wat er op de aarde leeft, heeft het mannelijke en het vrouwelijke als oorsprong. Het is de plus- en de minpool die zelfs in ieder celletje aanwezig is. Het samengaan van die twee polen is immers de bron van alle leven!
De onbalans tussen het mannelijke en het vrouwelijke in de buitenwereld is de bron van ongelijkwaardigheid en die ongelijkwaardigheid is letterlijk de bron van dreiging, en dus de bron van angst, de bron van oorlog, de bron van ieder conflict dat we in de buitenwereld zien. Maar in onze binnenwereld is dat net zo! Omdat ieder mens, man en vrouw, beide polen in zich draagt. Onbalans tussen het mannelijke en het vrouwelijke in jezelf is dé bron van je angst, de bron van ieder conflict in je leven. En zoals Einstein al zei: “Life is from inside out”, alles buiten begint bij onszelf van binnen…

Zo liepen we rond op die tentoonstelling, in het besef van die samenhang. En in het besef dat kracht zowel mannelijk als vrouwelijk is en kwetsbaarheid net zo…
Maria Magdalena was een vrouw die kracht en kwetsbaarheid samenbracht. Die ‘zachte kracht’ is ultieme kracht, is het ego voorbij, is verbonden met een hele andere dimensie! Want die twee kanten als gelijkwaardig samen, kracht en kwetsbaarheid helemaal in balans, kan er alleen in wat groter bewustzijn zijn. Dat is de sprong die we kunnen maken. Misschien een kleine stap voor het individu, maar een immens grote stap voor de mensheid!
Dit zou een ongelofelijk grote verandering van cultuur kunnen zijn! Van allerlei kleine en hele grote machtsspelletjes naar welwillende zachte en daarom júist zo’n ultieme kracht. Kracht vanuit een wijsheid, daar is bewustzijn voor nodig, liefde in je hart. En het bewustzijn, dat we geen afgescheiden wezens zijn, maar allemaal met elkaar verbonden, verlost ons van veel dreiging, waardoor er veel minder angst hoeft te zijn. Wat een sprong zou dat zijn! Wat een vrijheid, wat een vrij gevoel kan dat geven!
Jij en ik… hij… zij… wij… jullie… wie dan ook in je omgeving, in werkelijkheid zijn we samen één, hoe verschillend we ook zijn. Wat een eye-opener kan dat zijn! Misschien hier en daar zelfs confronterend?

Wat een krachtige zielen moeten het zijn, die vrouwen en meisjes daar in Afghanistan, om in zo’n land geboren te worden! Een land dat terug naar de oudheid gaat terwijl het verlangen naar een nieuw cultuur juist zo intens én meant to be is in deze tijd! Wat een respect kunnen we daarvoor hebben! Wat een kracht wensen wij ze toe! Al die ellende daar moet toch érgens voor zijn? Het zou voor ons in ieder geval een aansporing kunnen zijn om eens te kijken hoe het met die onbalans bij ons van binnen zit?

Terug naar de oudheid, voor ons de tijd van onze kerkvaders die Eva en Maria Magdalena voor duizenden jaren neer hebben gezet als verleidster, als zondares, zelfs als hoer. Wat een impact heeft dat op de hele mensheid gehad! Terwijl die mannen, -als je naar de essentie kijkt-, zich kennelijk erg kwetsbaar voelden, dreiging voelden, bang waren voor de vrouwelijke kracht… en dan is er controle nodig! Uit alle mácht! Net als nu in Afghanistan en in alle andere culturen waar dit nog altijd gebeurt.
Waar zijn die mannen zo bang voor?
Die angst, de angst voor eigen kwetsbaarheid, is misschien wel de oorsprong van alle ongelijkwaardigheid in de wereld. Zo gebeurt dat nog steeds in de buitenwereld, maar óók bij ons van binnen! Waar zijn wij nog bang voor van binnen? Mag jouw kwetsbaarheid er helemaal zijn? Of moet dat nog onder een streng regime verborgen worden?
Misschien kunnen al die situaties in de wereld ons daar nu wat wakkerder op maken? Waar komt die angst voor kwetsbaarheid in ons eigenlijk vandaan? Uit oude ervaringen misschien, of uit het onderbewuste, heel diep van binnen, waarin die vastgeroeste overtuiging nog muurvast zit, dat we toch echt zondig kunnen zijn, schuldig kunnen zijn, omdat we afgescheiden zijn?

Maria Magdalena werd door Jezus de “Apostel der Apostelen” genoemd. Zij was hem zeer lief omdat zij de woorden van Jezus werkelijk begreep. Zij had het bewustzijn om alles te kunnen verstaan precies zoals Jezus het bedoelde en dat was voor een man zoals Petrus bedreigend. Hij was jaloers, dacht dat Jezus haar meer leek te vertellen dan hem, ook al was dat niet zo. Hij kon gewoon niet alles horen wat Jezus zei, omdat zijn bewustzijn daar nog niet groot genoeg voor was. En uitgerekend hij, Petrus, bouwde de kerk…
Wat is er veel fout gegaan sinds het mannelijke en het vrouwelijke uit balans werd getrokken! Dat begon al in het verhaal over Adam en Eva, puur overdrachtelijk bedoeld natuurlijk, maar enorm indoctrinerend. Eva, het vrouwelijke principe, omschreven als ontstaan uit de rib van Adam. Minderwaardig vanaf het begin! Het vrouwelijke werd ontkracht door mannen die daar belang bij hadden. Ze was nog zondig ook! Zij kreeg de schuld van het verloren paradijs!
Maria Magdalena werd een zondige vrouw in de geschriften, een verleidster, die koste wat kost onderdrukt moest worden. Het beeld waarmee wij eeuwenlang zijn geïndoctrineerd moest onderdanig zijn. Terwijl zij in werkelijkheid een ingewijde was, een vrouw gelijkwaardig aan Jezus, een vrouw die het bewustzijn had om alle woorden van liefde en vertrouwen te kunnen verstaan, precies zoals Jezus het bedoelde.
Dat zette kwaad bloed. Met eeuwenlange gevolgen. Allerlei overtuigingen vol oordeel en religies die op ongelijkwaardigheid tussen het mannelijke en het vrouwelijke berusten. Overtuigingen vol schuld en boete ook. Wat een onderdrukkende kracht. Terwijl het woordje ‘religere’ eigenlijk ‘het opnieuw verbinden’ betekent, werden religies een machtssysteem, een methode van ‘verdeel en heers’, en dat is wat we nu zo extreem in de buitenwereld zien.
Dat kunnen we natuurlijk niet zomaar oplossen. Maar we kunnen wel in onze binnenwereld beginnen! Hoe zit het eigenlijk met jóuw innerlijke balans? Hoe zit jij bv in je daadkracht, je mannelijke energie? En je vrouwelijke kant? Is die misschien té zacht? Kun jij manhaftig zijn en tegelijkertijd verbindend? Met andere woorden: is je Mars in evenwicht met jouw Venus?
Er komt overal licht op in deze tijd. Niets kan meer verborgen blijven! Net als het evangelie van Maria Magdalena dat destijds niet in de bijbel werd opgenomen, zelfs eeuwenlang verstopt moest blijven, nu jaren geleden al werd ontdekt, zo komt nu alles wat ons kan helpen in onze zoektocht naar een nieuwe cultuur meer en meer aan het licht. En dat kan cultuur-veranderend zijn!
In het evangelie van Maria Magdalena staat bijvoorbeeld het volgende geschreven: Petrus vroeg aan Jezus: “Wat is de zonde van de wereld”? En Jezus antwoordde: “Maar de wereld is niet zondig!”.
Zo rond het jaar 300 na Christus werd dit geschrift bestempeld als vervalsing. Eeuwenlang predikte de kerk liever zoiets als erfzonde en liefde die voorwaardelijk was, want liefde moest worden verdiend. En omdat alles nou eenmaal met alles samenhangt, en we hier eeuwenlang door zijn geïndoctrineerd, kon er zo, diep in het onderbewustzijn van de mens, het idee vast blijven zitten dat we afgescheiden zijn, dat we schuldige wezens zijn die beter moeten kunnen, met alle angst voor kwetsbaarheid als gevolg…
Op dat toppunt zitten we nu, het diepste punt liever gezegd. Hoogste tijd voor andere visies toch? Hoe meer ogen er zijn die naar de essentie van alle dingen willen kijken, hoe meer visies er met meer bewustzijn kunnen zijn. Alleen zo kunnen we op weg naar meer vrede op de wereld, want bewustzijn is de ultieme verbindende kracht. Hoe meer mensen wakker worden op de essentie die achter de vorm verborgen zit, hoe meer vrede er kan zijn.
Bewustzijn is de ultieme verbindende kracht!
Wat een heftigheid, wat een onvrede is er op de wereld. Wat een wakkerschudders overal! Astrologisch heel duidelijk te zien, waardoor het duidelijk zo ‘meant to be’ is nu! Het vierkant tussen Saturnus en Uranus bijvoorbeeld, dat speelt al meer dan een jaar een sterkere rol dan ooit! Het is de strijd tussen oud en nieuw. De oude Saturnale orde, de cultuur zoals het altijd was, vol onbalans tussen het mannelijke en het vrouwelijke in iédere zin en op elk niveau, trapt nu nog even flink terug in deze tijd, zo zou je dat kunnen zeggen. Alsof die negatieve energie die zo veel kapot maakt als het ware aanvoelt, dat het nu alles op alles moet zetten, omdat het terrein aan ’t verliezen is… Het is zo belangrijk dat wij ons niet verliezen in alle drama, maar weten dat het ergens voor is! Een nieuwe tijd breekt niet zómaar door! Natuurlijk kost dat strijd! Op 24 december dit jaar vindt het laatste exacte vierkant tussen Saturnus en Uranus plaats, maar dan zijn we nog niet klaar…
Want tegelijkertijd speelt er ook nog een ander heftig aspect. Het vierkant tussen Eris en Pluto. Ultieme heftige energie. De vijfde en laatste keer dat deze twee een exact vierkant maken is weliswaar nu al snel, in oktober van dit jaar, maar Pluto werkt altijd langer door en blijft nog actief zolang Pluto nog in Steenbok loopt. Want dat is het teken waar Saturnus bijhoort. Dat maakt Saturnus, die alles bij het oude wil houden, dus heel sterk. Die oude patriarchale cultuur zal waarschijnlijk z’n staart nog wel flink kunnen roeren totdat Pluto het teken Waterman in gaat. Dat is hoopvol! Want dat is de energie waar Uranus bij hoort, de vernieuwer, de bewustmaker, de ruimte gever, grote veranderingen kunnen het begin zijn van de veel gelijkwaardiger Waterman-cultuur. Dan wordt het echt tijd voor nieuw! Op ieder vlak, op ieder niveau! Ook op het gebied van alle geavanceerde techniek! Wat zal die ontwikkeling daarin dan een enorme vlucht nemen! Niet alleen in de ruimtevaart, maar zeker ook in de technologische ontwikkelingen op het gebied van bescherming van de aardbol. Uranus staat immers in het teken Stier, die over de aarde gaat, over de vruchtbaarheid van de aarde, over het klimaat dus, over de mens, plant en dier en over alles wat met onze voeding te maken heeft…
Op 24 maart 2023 loopt Pluto het teken Waterman al wel even binnen, maar dat duurt maar even, want gaat dan op 12 juni alweer terug de Steenbok-energie in. Maar op 22 januari 2024 gaat Pluto dan eindelijk definitief door Waterman lopen en dat is dan astro ‘logisch’ gezien werkelijk het begin van een nieuwe Uranische tijd. Al zal die oude orde van Saturnus heus niet één, twee, drie verdwenen zijn, maar die kan dan waarschijnlijk niet meer zo domineren als nu!
Is ons bewustzijn tegen die tijd wat meer wakker geschud? Zou er dan wellicht ook al iets meer gelijkwaardigheid kunnen zijn? Ik breng het maar voorzichtig, want het collectieve bewustzijn begint natuurlijk met ieder individu. Hoe meer hoe beter! En zo kan het beslist een heel voorzichtig begin van de nieuwe tijd gaan zijn, met veel meer vrede…
Het is nu nog zo’n chaos! Eris staat dan ook symbool voor de vrouwelijke strijdster, zuster van Mars, de patrones van creatie van verbindende kracht via chaos. Zolang zij vierkant verbonden staat met Pluto is er heftige onrust. Want Eris wil rechtvaardigheid voor iedereen in alles waar dat onderliggend niet klopt en Pluto, de transformatie-energie zélf, haalt de onderste steen naar boven in alles wat er mis is, desnoods dwars door enorme chaos heen! Eris is de vrouwelijke voorvechtster van ieder mens die gehoord wil worden. Zij wil rechtvaardigheid! En dat wil Uranus ook! Dat kunnen dus confronterende schokeffecten zijn! Beide energieën willen dat ieder mens een gelijkwaardige stem heeft! Onrust door wakkerschudders hoort bij Uranus, chaotische creatie hoort bij Eris. Uit de chaos waarin we nu zitten komt beslist een nieuwe structuur voort. En dat is wat we nu hier en daar al kunnen zien als je je ogen daarvoor opent. Want Uranus brengt niet zomaar onrust en van alles wat confronterend is, het is ergens voor! Uranus is namelijk dé energie die bewustzijn brengt! En dát is de intentie! Bewustzijn die ons bevrijdt…
En toen zei Jezus tegen Maria Magdalena: “Waar bewustzijn is, daar is de schat”. En verderop in het geschrift: “Want hij ziet noch met de ziel, noch met de geest, maar met het bewustzijn dat tussen de twee ligt”.
De twee, de dualiteit die er altijd is. Denk aan het mystieke gelijkbenige driehoek met aan iedere kant van de basislijn de twee tegenpolen en op het 3de punt daarboven de verbindende kracht van bewustzijn. Bewustzijn is de ultieme verbindende kracht tussen alle uitersten denkbaar!
Vanuit bewustzijn is er geen nare competitie meer tussen het ene en het andere, geen dominantie van welke overtuiging dan ook, waardoor alle tegenpolen de ruimte krijgen en er geen dreiging meer hoeft te zijn. De zachte maar zeer krachtige verbindende kracht van Venus staat dan niet meer in competitie tegenover mannelijke dominantie van Mars, want wordt dan gedragen door Uranus, de kracht van de eeuwige Waarheid, bewustzijn, die de aardse tijdelijke dualiteit overstijgt. Dit is Venus en Uranus samen, Venus-Urania! Misschien vind je het wel interessant om dat artikel hier op de leestafel nog een keertje te lezen?
Dat het allemaal over bewustzijn gaat is duidelijk. In feite is bewust worden van wat er in essentie achter de dualiteit zit, de enige reden dat we hier op aarde zijn. Geen dag hier op aarde zonder nacht. Geen plus zonder min. Een simpele stekker die we in het stopcontact steken maakt al duidelijk dat er alleen licht kan zijn als de plus en de minpool gelijkwaardig zijn! We zijn op aarde geboren vanuit onze geestkracht om die uitdaging aan te gaan. Om door al die bewegingen tussen allerlei uitersten ervaringen op te doen. Ervaringen die altijd informatie bevatten, voor wie wil horen, voor wie wil zien.
Dwars door alle chaos van nu, gaat het over bewust worden dat het vele malen opbouwender is, je niét te laten verleiden door verhalen, door drama, tot allerlei overtuigingen waarin het ene beter dan het andere is. Oordelen is terug naar af. Het is er allemaal nu, onrust overal, door internet weten we alles, van alle kanten, zien alle uitersten, als water en vuur (!) maar richt je op je vertrouwen dat het allemaal ergens goed voor is! Vertrouwen stijgt immers boven alles uit, is van een hele andere dimensie, is de energie van de 5D wereld die we graag willen. Hoe triest of hoe onmenselijk soms ook, ieder oordeel versterkt die oude orde, de energie van 3D. Als we blijven oordelen, versterken we de negatieve kant en blijft alles bij het ongelijkwaardige oude…
Gandhi zegt dan:
“You must be the change you wish to see in the world”!
De ultieme kracht van het vrouwelijke (ook in de man) is verbinding maken met die essentie die achter alles zit, de inténtie zien, het is verbanden zien, het is door van alles heen kunnen kijken, pure wijsheid. Dat kan niet zonder bewustzijn. En ook niet zonder mannelijke kracht (ook in de vrouw), want die zet alles in beweging! Zonder mannelijke kracht zou er onmogelijk vooruitgang kunnen zijn. Het mannelijk en het vrouwelijk in evenwicht brengt zachte kracht, die ultieme vorm van kracht in beweging, in wording. De ultieme vrouwelijke kracht is ontvankelijk en empathisch, is troostend en beschermend. Is de kracht van de stilte. Het is de kracht van zwijgen én de kracht van spreken als dat verbindend is en de tijd daarvoor rijp.
Het bewustzijn dat boven alles uitstijgt, die kracht kan er zijn als het vrouwelijke met het mannelijke in evenwicht is. In het evangelie volgens Thomas, in 1945 gevonden bij Nag Hammadi, zegt Jezus: “Iedere
vrouw die zichzelf zal vermannen, zal ingaan in het koninkrijk der hemelen”.
Dat is de kracht die Maria Magdalena had. Haar bewustzijn was zo groot, dat zij destijds zei: “Wat voor jullie verborgen is, zal ik jullie vertellen” (als de tijd daarvoor rijp is).
Er zijn nu oren die kunnen horen genoeg! De tijd is rijp…


Als je een reactie zou willen geven, ga dan naar de schrijftafel. Daar kun je al je gedachten die je zou willen delen op kwijt! (Ook anoniem als je dat gemakkelijker vindt!)
(klik HIER om het artikel te printen)

Wat is dat weer mooi geschreven Froukje! Wat een prachtig en hoopvol gedicht! Het verwoordt zo mooi dat manhaftige zachte kracht openend en verbindend is! Dankjewel!
En dankjewel Marianne!!! Top! Lief!
“Wat voor jullie verborgen is, zal ik jullie vertellen” (als de tijd daarvoor rijp is).
Soms moet je ouder en ouder worden om te begrijpen, om inzicht te krijgen. Als man, als vrouw.
Het gevoel dat alles met elkaar verbonden is. Dat alleen zachtheid kan helen, hoe dan ook.
terug
en toen dreef de mist over hem heen
langzaam, alsof de wereld werd open gezet
zijn gedachte buiten de oevers trad
als een witte schaduw verlangend naar meer
zag hij sporen, wijder en wijder
verschoven door de regen en in zijn handen het geheim
een zachte rivier met zachte woorden op weg
naar het geopende raam
en het kind dat sliep en droomde
tussen het donker en het licht
zo onbevangen, zo verbonden
met het diepste in zichzelf
Froukje Vos