DE ZON: JE WARME HART

De quintessence

De Zon zijn we. Het is ons hart. Het is de kern die je bent.

Zodra je je hart openzet kan de Zon gaan schijnen.

De Zon is de heerser van Leeuw en hoort van oorsprong in het 5de huis. Dat is het huis waar je vrijheid zit, je vrije wil, je autonomie, je onafhankelijkheid, jouw uniciteit, je expressiemogelijkheid, al je creaties, het onbevangen kind in jou, kortom, je liefde en alles wat je leven heerlijk maakt. Dat is dan ook de quintessence waar het allemaal om gaat: om dát de vrijheid te geven. Want in je hart zit het licht, zit de liefde waarmee je van alle planeetenergieën de liéfdekant vorm kunt geven. Dan ben je een mens die schijnt als de Zon en anderen in je warmte laat stralen. 

We doen er vaak lang over om bij die Zon in onszelf uit te komen. Maar we hebben de mógelijkheid opnieuw die Zon te zijn, die we als kind al waren, maar dan bewust. Om daarbij uit te komen geeft het leven ons kansen te over. Want alles wat we in ons leven meemaken kan ons bewuster maken van wat ons tegenhoudt om vanuit onze kern, ons hart, onze Zon te leven. Want lange tijd leven we vanuit de Maan. De Zon is autonoom, maar de Maan is een afhankelijk principe. Het onbevangen kind is nog autonoom en zich nog niet bewust van de weerstand die de dualiteit van het leven op aarde op kan roepen. Maar zodra het bewústzijn van de dualiteit naar binnen sijpelt, worden we onafhankelijk en ontwikkelen onze egokracht. Dan zijn we kind-af. Dan zijn we wég uit onze Zon en gaan we vanuit onze Maankracht leven en dat vraagt heel veel energie. Ons hart is dan gesloten en zo zijn we overgeleverd aan de dualiteit. Steeds weer zijn er die pijnprikkels. Steeds weer worden we geconfronteerd met onze afhankelijkheid. Maar zodra we ons weer herinneren wie we éigenlijk waren, autonoom, onafhankelijk en vrij, dan kunnen de deurtjes van ons hart weer open en kunnen we van overleven naar leven gaan. De Zon, ons hart, is ons leven. En de omweg die we via de Maan allemaal maken, komen we uiteindelijk weer in onze Zon terug.

Dan kunnen we weer onszelf zijn en ontspannen in wie je bent.

Innerlijke kracht

De Leeuw staat symbool voor innerlijke kracht. Zodra we ons weer herinneren hoe krachtig en onafhankelijk we eigenlijk zijn, kunnen we daar verantwoordelijkheid voor gaan nemen en onze vrije wil in gaan zetten op een opbouwende manier. Zodra we onze innerlijke kracht beseffen zijn we niet meer afhankelijk van het wel en wee van onze omgeving. We zijn dan net als de letterlijke zon. Die schijnt. Altijd. Dan kunnen we net als de letterlijke zon onze lichtkracht uitstralen naar alles en iedereen. Zo kunnen we dan een nieuwe wereld creëren, een wereld vol lichtkracht, een zónnige wereld, een wereld waarin het heerlijk is te mogen zijn. 

De Zon in je horoscoop daagt jou uit je innerlijke kracht terug te vinden en weer helemaal jezelf te durven zijn. Het leven daagt je uit jezelf de vrijheid te geven krachtig te zijn, op de manier zoals jouw eigen dierenriemteken dat aangeeft. Dan heb jij net als de letterlijke zon alleen maar warmte te geef. Maar doe je dat niet, ben je nog te afhankelijk, dan knijp jij je eigen levenskracht af en heb je van alles van buitenaf nodig met alle gevolgen van dien. In plaats van geven wil je dan nog ontvangen en dan ben je net als de Maan. Die heeft het licht van buitenaf nodig om gezien te kunnen worden. De Zon is de levengever, het is je hart. Als jij je hart open durft te zetten en vertrouwt op je kracht dan kan het licht in jou naar buiten stralen. 

Het symbool van de Zon is een cirkel met een punt in het midden. Dat is héél, niets meer aan toe te voegen. Die Zon heeft niets van buitenaf nodig, want die is de krachtbron zelf. Dat betekent dat we als we die Zon in onszelf ontdekken, we innerlijke kracht genoeg hebben om gévende mensen te zijn.

Wie ben ik?

Je bent je Zon. Je dierenriemteken in hoogste zin. Het is het 3de punt van de driehoek zoals dat in het hoofdstuk over de dierenriemtekens staat omschreven, dat is jouw meest essentiële kwaliteit. Op dat vlak ligt jouw innerlijke kracht, aangevuld met alle 3de punten van alle andere tekens, zoals die in het hoofdstuk over de dierenriemtekens staan. Want in jouw Zon vallen al die punten samen. Dat is je kern, die zit in je hart. Het is je centrum. Het is je Midden. Daar ben je dus in balans. Dat is het stuk waar je tot in je diepste wezen die prachtige woorden kunt voelen: IK BEN DIE IK BEN. Daar zit dat volledig accepterende, daar zit overgave aan wie je bent. Daar zit dat pure, dat vrije, je léven. Daar bezit je de wijsheid van ‘het kind’. Volledig in vertrouwen. Daar zit je warmtestraling, daar zit je liefde. En die liefde heeft voor jou die specifieke liefdesstraal van het zonneteken waaronder je bent geboren en van alle planeten zoals die daar omheen geschaard staan. In je hart ben je heel. Daar ben je autonoom, onafhankelijk. Daar ben je héél en liefdevol. Die stralende Zon ben je als de deurtjes van  je hart openstaan.

Zon en Maan

Maar hier op aarde splitst alles zich in tweeën. Hier op aarde hebben we dus ook een tweede ‘licht’. Er is niet alleen de Zon, we hebben ook met de Maan te maken. Het is het gevende en het ontvangende, het is het oerprincipe van De Wet van Dualiteit. Zoals alles hier op aarde splits ook jijzelf als het ware in tweeën. Je ware zelf, je Zon is er altijd, maar je ontwikkelt ook een ego, je menselijke persoonlijkheid en dat is je Maan. Je hart en je ego is  een grote verwarrende dualiteit binnen in jezelf. 

Toen je op aarde werd geboren was je aanvankelijk nog helemaal jezelf, je was nog je onbevangen zuivere Zon. Je ziet dat meteen als je in een paar van die baby-oogjes kijkt. Alsof je het heelal in kijkt! Nog helemaal onbevangen! Een kind accepteert álles, ook zichzelf, is nog helemaal heel. Maar dan gaat de Maan een rol spelen, dat aardse dualistische gegeven. We komen immers in het ondermaanse terecht hier op aarde en dat betekent dat er ook altijd die tegenkant is. En precies dat is dan ook de bedoeling om tegen te komen, puur om te leren omgaan met de dualiteit. Anders waren we immers wel ‘boven’ gebleven! De dualiteit is in feite niets meer dan een uitdaging om je liefde te toetsen, je liefde bewust te worden ook. Om te weten wat onvoorwaardelijkheid is, want dat is de liefde, gaan we dus door allerlei voorwaardes heen…

Waar de Zon autonoom is, want die heeft niets of niemand nodig, is de Maan het afhankelijkheidsprincipe en zo vallen we daar allemaal in! Afhankelijk zijn we allemaal! We komen allemaal wel iets tekort en dus hebben we ons ego nodig om te overleven. 

Daarmee gaat dan ook je levensproces van start, met alle thema’s die daar in zitten, in alle bewegingen die dat geeft. Van de ónafhankelijkheid van de Zon groeien we via de afhankelijkheid van de Maan en alles wat we daarop tegenkomen uiteindelijk weer terug naar de autonomie van de Zon, waar we onze vrije wil weer ontdekken, van overleven naar leven gaan we zo. Want in de Zon zijn we gelukkig, maar in de afhankelijkheid van de Maan kunnen we ons ongelukkig voelen, afgescheiden en alleen. En dus verlangen we allemaal terug naar onze Zon, ons ware wezen. We verlangen er allemaal naar terug weer helemaal onszelf te kunnen zijn en precies dat is dan ook de bedoeling. 

Van je Zon naar de maan…

We zijn op aarde gekomen om méns te worden, om ‘door het stof te gaan’, dat bewust te worden en er dan weer uit te gaan. We zijn met onze Zon, dat kosmische stralende wezen, hier naartoe gekomen om in bewustzijn te groeien, bewustzijn van wat de kern eigenlijk is: liefdevol leven. En groeien in bewustzijn kan alleen door de tégenkanten tegen te komen, dat hebben we al gezien. Onvoorwaardelijk als we eigenlijk zijn gaan we dus door allerlei voorwaarden heen met de bedoeling om dan weer terug te komen in de onvoorwaardelijkheid. Want de kern waar alles om draait is de liefde. Liefde is onvoorwaardelijk, dat wil zeggen: onafhankelijk van omstandigheden. Die liefde heeft net als de letterlijke zon alleen maar te geven, want kent net als de zon geen behoeftes in zichzelf. Terwijl de Maan behoeftig is, afhankelijk van omstandigheden. Het is afhankelijk van de stand van de zon of we hem zien of niet. Dat is met de letterlijke maan zo en dat is ook zo met de Maan in je horoscoop. Pas als de stralen van de Zon erop vallen wordt de Maan verlicht. Met andere woorden: als je vanuit je hart naar je afhankelijkheid kijkt komt er licht op de zaak!

Op aarde worden we op onze onvoorwaardelijke liefde uitgedaagd. Dat is wat de Maan, door die afhankelijkheid met ons doet. Allerlei afhankelijkheden brengen ons in beweging door de voortdurende wisseling in omstandigheden die ieder mens heeft. En dat raakt ons, het raakt ons gevoel en dus zitten er groeimogelijkheden bij uitstek in. 

Hoe ga jij om met je gevoelens? Zit je er in ondergedompeld of zit je er in vast, of kun je er ook als een soort toeschouwer naar kijken? Als jij in de problemen zit en je Zon van binnen helemaal niet meer voelt stralen, dan zit je vast in de Maan. Dan ligt er altijd de uitdaging om daar eens goed en liefdevol naar te kijken van binnen. Liefdevol, accepterend. Jezelf accepterend, net als een kind. Wat zijn je behoeftes? Waarvan ben jij nog zo afhankelijk? Waarom denk je dat nog zo nodig te hebben? Héb je dat nog wel zo nodig? Zo ja, dan is dat ook oké, want je bent mens en dus mag je ook afhankelijk zijn. Maar wees het je dan wel bewust!  Want door dat bewustzijn zal je afhankelijkheid steeds minder worden. Door liefdevol naar je afhankelijkheden te kijken word jij je bewust van de wolkjes die je zélf dan nog voor je Zon zet. Als je gewoon voor je afhankelijkheden uit durft te komen, dan smelten de wolken als sneeuw voor de zon.

In de taal zit meer duidelijkheid dan je denkt. ‘Naar de maan gaan’ of ‘loop naar de maan’ en dat is niet leuk! Alles behalve zelfs! Dát doe je als je de Zon, het licht in je hart bent vergeten. Als jij bent vergeten wie jij eigenlijk in je diepste wáre wezen bent, dan gaat jouw wel en wee op en neer met de getijden van de Maan, want dan ben je afhankelijk van omstandigheden, wat die omstandigheden dan ook zijn.

Wolkjes voor de zon

Je bent vanuit de eenheid geboren. Vanuit de vormloze wereld werd je in de vorm van de aarde geboren, vanuit de eenheid kwam je in de tweeheid terecht. Aanvankelijk was je nog helemaal heel en dan lig je opeens als klein hummeltje in de armen van je moeder. Vanaf dat moment al komen de eerste wolkjes voor je Zon. Voelt ’t hier wel veilig??? Waar ben ik nú toch terechtgekomen??? Die vragen liggen meteen in je onderbewustzijn. Je moeder is al wat langer op aarde, zit al lang in haar dualiteit, heeft haar twijfels en onzekerheden en dat betekent dat zij bij haar eerste blik naar jou al niet volledig jouw liefde reflecteert. Want jij bent 100% om het zo maar te zeggen, jij bent nog helemaal héél en zij kan jou zelfs in het meest positieve geval hooguit 50% van de liefde geven, die jij eigenlijk verdient. De aarde voelt dus onveilig, meteen vanaf het begin af aan. 

Vanaf dat moment gaat je onderste chakra aan zijn ego-opbouw beginnen, je ontwikkelt een overleefsysteem. Je zult moeten zien te overleven op die aardbol want ineens ben je afhankelijk en behoeftig geworden en dat is jou eigenlijk zo wezensvreemd…

Zo bouwen we allemaal ons ego op, onze menselijke persoonlijkheid en dat hoort er helemaal bij. Het hoort erbij dat we dat handhaafsysteem hebben, gebaseerd op ons onbewuste gevoel van tekort, gericht op het verlangen naar liefde, die ons zo eigen is. Want Eenheid is liefde en dáár kwamen we vandaan! Zo ontstaat dat ego puur van de weeromstuit, als een overleefmechanisme in een wereld waarin wij ons aanvankelijk helemaal niet zo thuis voelen. Maar dat ben je je niet bewust, het zit in je onderbewustzijn. Het is een instinct, een overlevingsdrang. Van de onafhankelijke Zonnekern die we waren komen we dus in de wisselingen van de Maan terecht en dat voelt onveilig. En zolang we vanuit ons ego leven, komt de Maan tegenover de Zon te staan. Aanvankelijk staat ons ego dus tegenover ons echte zelf. Maar het kán in de loop van ons leven een aanvulling worden op elkaar. Dat is de essentie, dat is waarom je hier op aarde bent gekomen. Want dan ben je een liefdevol mens.

De letterlijke zon is het licht zelf, die warmtebron straalt altijd en overal, onafhankelijk van omstandigheden. Ook als er wolken zijn, schijnt de zon nog steeds. Alleen zien we dat dan even niet. Zo zit dat ook in onszelf. Want die Zon in ons hart zit er, dat liefdevolle gevende stuk zit er, daar van binnen zijn we nog altijd helemaal heel. Het is het lichtje dat we van binnen hebben. Dat zijn we nooit kwijt. Alleen voelen we dat niet altijd zo…

En dan werkt het ego net als de wolken en komt als een soort schil om onze zonnekern heen te zitten en zo is ons hartchakra dan gesloten, de deurtjes zijn dicht. En dus voelen we ons afgescheiden en alleen en moéten we wel zien te overleven. En dat werkt dan als een spiraal naar beneden, want zo dalen we in ‘in de stof’, zoals dat dan heet, we involueren. En aanvankelijk ondergaan we dit zonder er iets mee te kunnen, we zijn ons er niet eens van bewúst! 

Zolang we ons daar niet van bewust zijn werkt dat als een perpetuum mobile, het houdt zichzélf in beweging. Want ons ego is angstig, voelt alleen maar tekorten en in al die bedreiging is het er dús op gebrand minstens zichzélf in stand te houden! Dat klinkt dramatisch maar maakt het wel duidelijk, het is de werkelijkheid van ons allemaal! Hoe je ego er ook uitziet, de drijfveer is altijd dat gevoel van tekort en je ego zal er álles voor doen die gaten in te vullen. Maar zodra we ons daar bewust van worden en daar liefdevol naar weten te kijken, dan trekt de lucht open en kunnen je deuren weer open. Dan kan het licht weer stralen en voel je de kracht van je Zon. Zodra we ontdekken dat we die keuze hebben, hoeven we niet meer ‘door het stof te kruipen’ en dán wordt involueren évolueren, en dat voelt heel anders. Dan staan we op!

Zon versus ego

We zijn allemaal korte of langere tijd druk met en ín ons ego. Zolang je daar nog druk in bezig bent is het minder zichtbaar wie je in je kern eigenlijk echt bent. Je Zon zit dan nog achter de wolken en het is dan ook vaak moeilijk te raden welk Zonneteken je eigenlijk bent. Want zolang je nog vanuit de egokant leeft komt met name het teken waar je Maan in staat meer naar voren, want dat is je primaire reactie en het teken van je ascendant is de eerste indruk die je maakt. Het gaat dan om de egokant van je ascendant en van je Maan natuurlijk. En ook van de Zon kun je alleen de egokant zien. Vanuit die overleef-energie reageer je op alles wat er gebeurt, in ieder geval zolang jij je nog identificeert met je ego, zolang je nog denkt dat ego te zijn. De vraag “Wie ben ik eigenlijk?” is dan heel moeilijk, want de ene keer ben je zus, de andere keer zo. Dat ego heeft vele facetten en het is altijd afhankelijk van omstandigheden welk egostukje in jou wordt geraakt en wat je laat zien.

Pijnprikkels komen altijd via je onderbuik binnen, het gebied van je onderste chakra’s en zolang je je nog niet bewust bent van je eigen ego, reageer je van daaruit weer naar buiten en zo creëer je zonder dat te willen en zonder dat je je dat bewust bent de volgende pijnprikkel alweer. Want je ego is als het ware een minpool en het is pure chemie dat dat een pluspool oproept die jij dan vanuit je minpool als dreiging voelt, want het is groter dan jij. En zo zit je in een cirkel van je ego gevangen en voel je je onveilig en alleen. Hoe meer afgescheiden je je voelt, hoe sterker de prikkels bij je binnenkomen, hoe groter je gevoel van onveiligheid en hoe sterker je ego zich maakt…

Zolang je denkt je ego te zijn blijf je afhankelijk en is je hartchakra gesloten. Je kunt dan je identiteit aan van alles en nog wat ophangen, dat hangt er maar van af hoe jouw egootje werkt. Wie ben je? Afhankelijk van omstandigheden komt jouw antwoord omhoog. Omstandigheden spelen dan de leidende rol en dat kan van álles wezen! 

Dat is leven vanuit de Maan. Maar de Maan is geen licht, geen warmte, maar is in feite donker en koud en heeft warmte van buitenaf keihard nodig! We zéggen wel dat de maan schijnt, maar dat is maar een illusie! Die schijnt helemaal niet, want haar licht is afhankelijk van de zon en dat is een wisselend gegeven. Zo kan het dan ook soms mee-, maar ook zo vaak tegenzitten. 

Ons gevoel van veiligheid is dan ook een wisselend gegeven, zó afhankelijk van de omgeving zijn we dan! En juist op de momenten dat je het meest een stukje veilig gevoel nodig hebt, is het er juist niet! Wie herkent dit niet? Daar moet dus een boodschap in zitten! Want de kosmos zit logischer in elkaar dan wij denken… 

De bedoeling is dat wij van onze afhankelijkheden loskomen, door los te komen van alle voorwaarden die we overal aan stellen, al die plaatjes die we overal op plakken en al onze ideeën over hoe het zou moeten zijn: je bent en blijft afhankelijk zolang je niet accepteert wat er is… Zodra je dat doorkrijgt dan kun je je onafhankelijkheid weer gaan beseffen. Waardoor je je weer veilig kunt voelen in jezelf. Want het feit dat je het juist niét krijgt als je het het meest nodig zou hebben, is een aansporing van ‘de kosmos’ om die veiligheid te gaan vinden in jezelf, zodat je weer terug in je Zon kunt komen!

Jezelf zijn

Diep in jezelf zit altijd het verlangen helemaal jezelf te kunnen zijn. We weten dat wel, maar waarom dóen we dat niet? Je afhankelijkheid houdt je tegen! Maar toch verlang je ernaar uit dat gevangen gevoel te stappen en je weer ‘thuis’ te voelen in jezelf. In plaats van dat veilige gevoel in van alles en nog wat búiten jezelf te zoeken, word je wakker omdat je dat vaak niet kunt vinden en word je wakker op je verlangen weer bij jezélf thuis te komen en daar gaat het allemaal om! Zodra je dat doorkrijgt dan groei je via je Maan langzaam terug naar je Zon. Want dat is je echte zelf. Dan kan je hartchakra open en kun je gelukkig zijn.

Zo is het de bedoeling dat we allemaal teruggroeien naar die liefdevolle, zuivere kern van je Zon, die in alle schakeringen bij de dierenriemtekens beschreven staan. Ben je een Boogschutter bijvoorbeeld, dan zet je het 3de punt van dat teken neer (dat vind je bij de dierenriemtekens beschreven) en hoef je niet meer voor je vrijheid te vechten. Ben je een Ram? Dan zet je het 3de punt van de driehoek van de Ram neer en dan ben je je echte Zon en dan ben je het ik-gerichte van de egoRam voorbij. Bij ieder teken in dat hoofdstuk kun je de 3de punten lezen. En in jouw Zon vallen alle andere energieën samen. En dat is prachtig! Echt jezelf zijn is zó mooi, want dan komt je geestkracht naar boven! Het is zo heerlijk om in de buurt te zijn van iemand die volledig zichzelf is geworden! Geen wonder, want zo iemand vráágt niks, die gééft alleen!

Zo iemand kunnen wij allemaal worden. Door jezelf eenvoudig te accepteren zoals je bent, inclusief al die toeters en bellen die in je onderbuik zitten, inclusief je ego in ál zijn mechanismen dus. Dan ben je een mens met een stuk evenwicht, want dan heb je je onderste chakra’s met je hart verbonden en is de verbinding met je bovenste chakra’s hersteld. Dat is dan één verticale lijn van je basis naar boven geworden en zo voel jij je letterlijk weer verbonden en dát voelt pas écht veilig! Want je bent dan niet meer alleen, maar met alles en iedereen verbonden en dan kun je gelukkig zijn! 

Ego

Het ego is een afhankelijk gegeven omdat het zich afgescheiden voelt en er van alles aan doet om zich veilig te stellen. Je kunt het zien als een samenraapsel van ‘losse floddertjes’ zoals de tekening die een paar pagina’s verder staat laat zien. Het ego heeft vele gezichten en het is afhankelijk van de omstandigheden wélk stukje daarvan op een bepaald moment de leidersrol neemt, dat hebben we al gezien. Het ego bestaat uit allerlei sub-persoonlijkheden, die als het ware in de onderbuik zitten. Het is een meervoudig systeem, dat vaak nog onderling met elkaar in strijd is ook! Het is maar net hoe jij jezelf ’t meest veilig denkt te stellen en het stukje wat dat het meeste dekt komt dan omhoog. En al lijk je dan soms nog zo sterk, toch zit dat veiligheid zoeken er altijd onder. Het ego kent vele methodes en in ieder mens zit weer een andere combinatie van methodes en dat maakt ieder mens dan ook uniek. Maar we hebben er allemaal mee te maken! Dát is een gemeenschappelijke noemer want ieder mens heeft zo’n handhaafsysteem. 

Maar we zeiden al: het ego is niet wie je bent, het zijn alleen maar stukjes die je hébt. 

Uit pure zelfverdediging was het onze eerste reactie om dat ego op te bouwen zodra we als kind weerstand ontmoetten en zo ‘beschermen’ we onze zuivere kern, ons hart, onze Zon, omdat dat in het begin van ons leven té kwetsbaar lijkt te zijn. Dat is een natuurlijke menselijke reactie die te vergelijken is met het dichtgroeien van de fontanel. Dat is een ópen kanaal, recht naar ‘boven’! Maar het zou in deze aardse wereld veel te kwetsbaar zijn om dat open te houden en dus groeit de schedel dicht. 

Alhoewel er een ongelooflijke kracht zit in het kwetsbaar durven zijn, durven we dat aanvankelijk niet, maar het is wel de bedoeling dat we ons hart weer durven ópen te stellen! Tót die tijd compenseren we dat met van alles vanuit de egokant. Maar op die manier bedekken we onze zonnekern dus ook, het hart is dan nog gesloten. De kosmische liefdevolle eenheid en de innerlijke kracht van onze vertrouwde kern zijn we dan tijdelijk kwijt. En zo zijn we onszelf kwijt, we zijn zelfs even helemaal vergeten wie we éigenlijk waren, de graal is zoek… . 

Maar dan kan het leven gaan beginnen, op zoek naar de graal, op zoek naar ons hart waar evenwicht zit. Op zoek naar de poort die ons weer kan verbinden met ‘boven’. Zo vol vertrouwen en open en onbevangen als we als klein kind nog waren, wantrouwen we de kosmos gedurende een hele levensperiode en angst gaat ons leiden en zo heeft ons égo de touwtjes in handen. Want we voelen ons afgescheiden en zo afhankelijk van veiligheid en om die te bewerkstelligen, dáár doen we vanuit die egostukjes van alles voor! In die periode van ons leven zetten we dan ook overwegend de egokanten van planeten en tekens neer en óók de egokant van onze Zon. Want ook de Zon heeft twee kanten, de kant van het hart en de kant van het ego. Net als de letterlijke zon ook twee kanten heeft. Die kan licht geven en heerlijk verwarmen, maar kan ook de aarde verschroeien en overmatig zijn. 

Als handhaving hebben we dat ego nodig, dat zeiden we al. We gronden ermee, komen met twee voeten op de aarde te staan. En dat is dan ook precies de bedoeling! Door dat ego leren we met alle weerstanden om te gaan, we leren wat menszijn is. Het ego is een gereedschap wat we nodig hebben om de aardse realiteit te leren kennen. Het is dan ook maar goed dat we een ego opbouwen, want zonder kunnen we niet. Het grote probleem is alleen dat we er allemaal intuinen en dan denken dat we dat ego zijn! Daarmee krijgt het ego enorme proporties en krijgt de touwtjes in handen met alle gevolgen van dien. Want dat ego is ik-gericht, dat mag duidelijk zijn en werkt in dienst van het kleine zelf. En zo zijn er dan zoveel kleine zelven die alleen in eigenbelang bezig zijn. 

Maar we zijn ons ego niet, we zijn onze Zon met een hoofdletter, dat zit in ons hart. Zodra we dat weer beseffen reduceren de proporties van het ego in die zin, dat het niet meer de touwtjes in handen heeft, maar geleid wordt door het hart. Door het ego kunnen we overleven en dat is oké. Maar gelukkig zijn is niet overleven maar léven. Gelukkig zijn is liefdevol zijn en dat kan alleen vanuit je hart. Vanuit je hart kun je liefdevol naar je ego kijken. En als je dat doet, dan kijk je vanzelf een stuk liefdevoller naar alle ego’s om je heen. Je ziet dan dat dat allemaal stukjes zijn, die zo hun best doen om zich veilig te voelen. Niets meer en niets minder dan dat.                                                                                                              Ieder ego heeft positieve en negatieve kanten die in je hart (als 3de punt) in balans kunnen komen. Want ook een ego is niet alleen maar slecht. Je kunt bijvoorbeeld een stukje ego hebben dat véél te lief is, waardoor je voortdurend over je grenzen laat gaan. Je denkt dan: “Maar ik ben toch lief voor iedereen? Hoe kan het dan dat ik nog niet gelukkig ben?” Lief zijn, aardig zijn, dienstbaar zijn, al die mooie dingen waarvan je dénkt dat die vanuit je hart komen, kunnen wel degelijk van het ego zijn, kan een overleefmechanisme zijn. Want ook stukjes, hoe lief ook, zijn dan ergens op uit! Die willen er iets mee! 

Het ego wil altijd iets. En als dat wat je wilt dan niet komt, tja, dan ben je niet gelukkig! Een ego is gebaseerd op een gevoel van tekort en zoekt compensatie. Dat is niets om te veroordelen, het is eenvoudig menselijk, zo simpel kun je daar naar kijken, neutraal… 

En neutraal kan alleen je open hart kijken! Vanuit het ego kan dat niet. Het ego is nooit neutraal. In dat ego zitten allerlei ideeën, allerlei ‘plaatjes’ van hoe je zou moeten zijn. En daar voldoe je natuurlijk niet aan, want je bent mens en dus kún je niet voldoen aan allerlei idealen. Die ideeën zijn dus irreëel en werken als een gevecht tegen de windmolens, daar lijkt de strijd van je ego dan ook aardig op. Je wordt er niet gelukkig van. En zo houdt je ego alleen maar zijn afhankelijke strijd in stand. Dat zegt die pijl in de tekening iets verderop, die dan steeds weer opnieuw in werking wordt gezet. 

Het ego op zich is oké. Maar denken dat te zijn is het probleem. Want dan heeft het ego de leiding en houdt zo je afhankelijkheid in stand, waardoor er steeds weer nieuwe prikkels moeten zijn om jou wakker te schudden. Zolang je je nog met je ego identificeert blijft je strijd bestaan. Afhankelijkheid is gebaseerd op een gevoel van tekort en dat is dé basis van het ego. En vanuit dat gevoel van tekort projecteer je van alles en nog wat op anderen en zo zit je dan in een wereld vol projecties verstrikt. Illusies, waarvan jij dan denkt dat dát de echte werkelijkheid is…Al die projecties die van de wereld zo’n warboel maken. Als compensatie van je eigen tekort is het zo menselijk om allerlei ideeën en plaatjes te hebben van hoe jijzelf en ánderen en de wereld zouden moeten zijn… 

Zolang je ego de leiding heeft zit je dus nog in je eigen oordeel gevangen. Maar het kan ook anders…

Kwetsbaarheid

We zeiden al: in kwetsbaar durven zijn ligt een ongelooflijke kracht. 

When the lion and the lamb lay down next to eachother, there is heaven in you heart. De Leeuw staat symbool voor je Zon, je innerlijke kracht. Het lam staat symbool voor je kwetsbaarheid….

Als je met open hart naar je ego kijkt en voor je tekorten, je kwetsbaarheden durft uit te komen heb je je losgemaakt van de afhankelijkheid van je ego. Je kijkt dan naar je ego als naar een kwetsbaar stuk in jou. Je ziet dan hoe ongelooflijk druk dat is geweest en ‘zijn best’ heeft gedaan, van álles heeft gedaan om stand te kunnen houden. En je ziet dan ook hoezeer jij jezélf daarmee blokkeerde…

Dit inzicht opent je hart. En dat inzicht kunnen we krijgen zodra we ons niet meer identificeren met ons ego, maar er naar gaan kijken met een liefdevolle blik. Want zodra we gaan overzien hoe dat bij onszelf in elkaar steekt en we onszelf daarin gaan begrijpen zitten we er niet meer in verstrikt. Zodra we onszelf begrijpen in dat behoeftige stuk en daar als het ware een liefdevolle arm omheen slaan als om een bang kind (want dat is het ego!), dan zijn we een liefdevolle toeschouwer geworden van die stukjes in onszelf. Die des-identificatie heeft dan plaatsgevonden, want je kijkt dan naar jezelf vanuit je hart en dan ben je weer jezélf! Zodra je doorkrijgt dat je een liefdevol en dus accepterend toeschouwer van jezelf kunt zijn, dan ben je je Zon weer meer en meer en verliest je ego zijn negatieve uitwerkingskracht. Ook al val je dan nog regelmatig naar beneden, verval je in je oude patronen, je blijft méns en dat is oké! Je mág dat ego hebben, het was de bedoeling zelfs! Maar zodra je daar vanuit je hart naar kijkt ben je wel alerter, je wordt het je steeds meer bewust. Meer en meer leef je dan vanuit je hart. Steeds liefdevoller kun je dan worden. Je kijkt dan vanuit je hart met je deurtjes wagenwijd open, je hebt je vertrouwen dan weer! 

Dit is de grootste uitdaging van het leven op aarde. Kijk je vanuit angst, of kijk je vanuit vertrouwen? Alles wat je doet, voelt of denkt is altijd op één van de twee gebaseerd! Het is boeiend om daar zo naar te kijken. Er kunnen je dan heel veel lichtjes opgaan! Maar zeker is dat zolang je nog denkt dat het allemaal anders zou moeten kunnen, jij anders zou moeten zijn en anderen anders zouden moeten zijn zit je nog verstrikt in de voorwaardelijkheid van je ego en zeg nou zelf, dat is toch niet reëel? Dealen met de realiteit is heel iets anders. De sleutel ligt bij jou van binnen. Kijk je vanuit angst of vanuit vertrouwen? Want het is altijd één van die twee. Die twee kunnen niet samen, het is een of-of systeem. Maar zodra jij jezelf durft te zijn in je kracht én je kwetsbaarheid, dan verdwijnen wolken als sneeuw voor de zon.

Liefde is….

Liefde is alles en heeft even zovele facetten. Maar liefde begint in jezelf. In het accepteren van je kracht én kwetsbaarheid. En dat begint bij het liefdevol accepteren van je eigen ego. Dan snap je ineens alle andere ego’s ook! Het is het accepteren van het feit dat je niet perfect bent en dat ook niet kunt en dat ook niet hoeft te zijn. Zo kun je je ont-wikkelen (van al die schillen) naar een liefdevol mens en kun je vanuit je Zon gaan leven met de Maan incluis. Je kijkt dan dwars door je ‘schillen’ heen, waardoor die hun afscheidende werking verliezen. Dan ben je een mens die in principe in balans is, óók al ben je dat niet altijd, dat is het leven. Je blijft mens en dús onderhevig aan dualiteit en dat geeft niet. Maar je bent dan wel een mens die zichzelf mag zijn. Helemaal. Op ieder moment van de dag. In al je positieve en al je negatieve dingen en daarin zit een ongelofelijke kracht. De kracht van de liefde zelf.

Je zult zien, zodra die negatieve dingen in jou er mogen zijn blijken ze ineens zo negatief niet meer. Je mag jezelf de vrijheid geven en dat is zo relaxed, zo ontspannen, dat voelt heerlijk en niet alleen voor jezelf! Je hele omgeving geniet daarvan mee! Het is zo heerlijk om in de buurt te zijn van iemand die lekker ontspannen zichzelf is…

Vol vertrouwen kun je dan genieten van het leven en stralen als je Zon. Je kwetsbare kanten mogen gewoon de vrijheid hebben. En daarmee verwarm je dan je ego, waarmee het zijn negatieve uitwerkingen kan verliezen en het niet steeds weer opnieuw die pijnprikkels oproept. En zo krijgt jouw leven dan meer kwaliteit. Je zit dan niet meer in je onderbuik gevangen, je bent dan je Zon en je kijkt naar je ego én naar dat van anderen vanuit je open hart. Zo ben je dan weer veilig bij jezelf thuis en liefdevol naar de wereld!

Spelen

Nog even in het kort: 

In je hart zit de warme liefde van je Zon. Liefde accepteert alles. Ook je egostukjes dus. Liefde is immers onvoorwaardelijk. 

Zo is het van essentieel belang dat we niets van onszelf afwijzen en dat kán! Stel dat er in je hart een dirigent zit……en je ego is dan het orkest. Om beurten spelen allerlei stukjes solo, alle orkestleden komen aan bod. Alles in jou mag spelen! Een dirigent zegt toch óók nooit tegen zijn orkest: “Jullie mogen niét spelen!?”. Ook al gaat het soms nog zo vals en maken ze er een puinhoop van? Spelen mógen ze, hoe dan ook! 

Zo kun je vanuit je hart naar je ego kijken.

Vanuit je liefdevolle hart onderdruk je je ego dus niet. Als je dat onderdrukt heb je geen leven. Het mag er dus zijn. Jij mag er zijn. Jij mag vrij zijn en niet maar voor een stukje, nee, helemaal! Je mag met je ego spelen. Zodra je vanuit dat open hart leeft, voel je je heel en leef je je Zon. Maar pas op. Verwacht niet teveel van jezelf, want je blijft mens. En het lukt geen mens om 24 uur per dag vanuit die balans te leven. Je valt er heus uit, keer op keer spelen die ego-stukjes toch weer even een leidende rol. En dat geeft niet. Want heb je eenmaal de deurtjes van je hart opengezet en die balans gevoeld, dan ben je alert op wat je doet en steeds sneller ga je dan weer terug naar de plaats van de dirigent en dan heeft je hart de leiding weer. Van daaruit voel je weer dat alle disbalans op behoeftigheid en afhankelijkheid is gebaseerd. En die mag je hebben, die is logisch zelfs, want we komen allemaal wat tekort. Daar kijk je dan liefdevol naar en zo heelt dat zich weer en ben jij weer in je midden. Zo kun je het leven meer en meer gaan ervaren als een boeiend spel als je vanuit je hart weet te kijken.

De tekening laat ook goed zien, dat je alleen vanuit je hart je onderste chakra’s in gelijkwaardigheid (dus liefdevol) kunt verbinden met je bovenste chakra’s, waardoor jouw lichtkracht kan gaan stralen en jij ‘een zuil van licht’ kunt zijn. Je hart is het midden, je hart is het middel om jezelf te verlossen uit het zich steeds weer herhalende reactiepatroon van het ego. Want komt er een pijnprikkel en reageer je daarop vanuit je ego, dan is de volgende pijnprikkel alweer gecreëerd en dan is er van spelen geen sprake, maar speelt eerder je ego met jou! 

Vanuit je hart kun je je ego liefdevol accepteren en in die liefdevolle acceptatie van je ego ‘maak je aarde’, sta je met twee voeten op de grond en ben je tegelijkertijd met ‘boven’ verbonden. En dan kun je zeggen dat je vanuit hart en ziel leeft! Want alleen in die volledige verbinding kan dat bovenste gebied concreet gemaakt worden en daar liggen je grootste mogelijkheden! Daar liggen je échte talenten en kwaliteiten, daar ligt je échte creativiteit waardoor je werkelijk in staat bent een betere wereld te creëren en gelukkig te zijn.

Samengevat

Alles wat hiervoor geschreven staat, staat samengevat in de tekening die hier volgt. Zo bedacht door Assangioli, de grondlegger van de psychotherapie. Om aan je ware innerlijke bron toe te komen zullen de deurtjes van je hart open moeten gaan. Het gaat er dus om: waarmee identificeer ik mij? Blijf ik worstelen in die spiraal daar beneden of breng ik de verbinding met boven tot stand? 

In de tekening is duidelijk dat we dat onderste deel niet zijn, maar hebben. We weten allemaal wel dat we ons lichaam niet zijn. Maar dat we ook onze gedachten en onze gevoelens niet zijn? Dat is vaak moeilijker te beseffen! We hebben onze gevoelens en we hebben onze gedachten. We zijn ze niet, maar omdat we denken dat we dat zijn, zit daar veel verwarring waar we mee om moeten leren gaan. Daarover straks meer bij de Maan die over je gevoelens gaat en bij Mercurius die over je gedachten gaat.

                                                               Bron

. 

    Talenten

  Kwaliteiten

  Creativiteit

     Leven

  IK

 Hart

IK BEN DIE IK BEN

         vrije wil

       liefdevolle- 

        toeschouwer

          ‘dirigent’

ik héb

         afhankelijkheid

             overleven

  

    sub-persoonlijkheden

ego

               ‘orkest’

Bovenste onderbewuste

Middelste onderbewuste

Onderste onderbewuste

     – Gedachten

   – Gevoelens

– Lichaam

Pijnprikkels

De tekening maakt duidelijk dat onze ware trilling zich in het bovenste deel bevindt. Zodra je hart open is, is de verbinding met je zielenstroom en je wezenslicht gelegd. Op die stroom zit je zodra je je los hebt gemaakt van identificatie met je ego, en je daar liefdevol naar weet te kijken. Je zit op je ware stroom zodra je de verbinding tussen je onderste chakra’s met je bovenste chakra’s via je hart hebt gemaakt. Want dan kan je echte Zon gaan schijnen. Dan kan jouw ware trilling, die echte kwaliteit gaan stromen, waar je eerder nog geen contact mee had.

Zelfkennis is essentieel als je wil groeien in bewustzijn. Zolang jij je ego nog niet genoeg kent en je nog met je ego identificeert, is je hart, je verbindingsbrug naar jouw lichtkracht nog gesloten. Maar zodra die brug is geslagen, word je daar gelukkig van, voel je vrede in je hart. Dan ben je jezelf geworden en kan je ontspannen jezelf zijn, inclusief al de egostukjes die je hebt. Dan kun je ook heel gemakkelijk en misschien zelfs lachend zeggen: “Oké, oké, hier was mijn ego weer even bezig!” Dan kleeft daar geen enkel oordeel meer aan en neem je de consequenties ervan ook direct voor lief.
Op die manier wordt het leven een lichtvoetiger spel met wonderbaarlijk veel mogelijkheden. Een spel vol Zon, vol vrijheid, vol licht en vol liefde, een spel waarvan je dan ook de hobbels, hoe moeilijk soms ook, veel gemakkelijker accepteert.

Omdat liefde alles heelt, en omdat liefde bij jezelf begint, ben je een liefdevol mens, zodra je eerlijk en liefdevol naar jezelf gaat kijken. Dan ben je je echte zelf, dan leef je je Zon in zijn hoogste frequentie. En zo kan je creatievermogen gaan werken, vanuit je vrije wil wel te verstaan. Dan ben je bewúst van wat je creeert. Dat kan jouw wereld veranderen. Dat verandert de wéreld! Zoals Boeddha zei: “Als er één geloof is dat bergen kan verzetten, is dat het geloof in eigen kracht”.
Creeeren doen we altijd al, maar dan onbewust, vanuit de afgescheiden gedachte. Met die gedachte begon de menselijke geschiedenis van dualiteit zoals we die kennen. Met die gedachte zijn we als het ware ooit weggestuurd uit het paradijs. Geen vrede meer, voortdurende strijd. Alle verdeeldheid in de wereld, alle strijd berust op die gedachte, de gedachte van afgescheidenheid. Want hoe je denkt, zo is jouw wereld… 

Hoe kunnen we de mensheid helpen? Hoe gaan we met alle verdeeldheid om? Hoe hou ik ondanks allerlei duistere input mijn lichtfrequentie ’t hoogst? Een echte Watermanvraag! 

Het antwoord is: wees je heel bewust van waar je je gedachten op richt. De kosmos zit nou eenmaal zo in elkaar dat waar je je aandacht op richt, zich vermeerdert. Als je focust op duistere zaken, vermeerderen duistere zaken zich. Als je je op schoonheid richt, in welke vorm dan ook, maakt dat zelfs oxitocine aan in je lichaam (een lichaam liegt niet!) en het plasma, de trillingsfrequentie in en om je heen, werkt dan als lichtkracht op de wereld in! 

Hoe meer geloof in je eigen kracht, hoe meer licht jij toelaat in je gedachten, hoe meer licht jij creeert en genereert. Zo kun je net als de letterlijke zon, een licht, een nieuwlevenbrenger zijn. Richt je aandacht op alles wat je blij maakt, wat je een vrij gevoel geeft: muziek, saamhorigheid, gezelligheid, stralende kinderen, de natuur! Een vogeltje dat fluit, een vlinder, de stilte… luister wat er áchter die stilte zit… 

Het is een kosmische wet! Vanuit licht creeer je licht. Vanuit denken in mogelijkheden creeer jij mogelijkheden. Vanuit een hogere frequentie creeer jij hogere frequenties. Dit is de kosmische wet van creatie, die we veel te lang zijn vergeten…

Als je gelooft in je lichtkracht en de illusie van afgescheidenheid doorziet, dan is je Zon, die je nu als deze mens bent, verbonden met de Bron van jouw Zon, het kosmische wezenslicht dat we zijn en waar alles met alles verbonden is. We zijn EEN.
Denk aan In Lak‘ech ala k’in, de code van het hart, de groet van de Maya’s

You are my other me

If I do harm you

I do harm to myself

If I love and respect you

I love andrespect myself

Het huis waar je Zon staat, daar kan je uiteindelijk je kracht uitstralen. Dat huis geeft aan waar jouw echte expressiemogelijkheid zit en de manier waarop je dat doet wordt aangegeven door je zonneteken. Alle planeten werken samen ter aanvulling van je zonnekracht. In het huis waar je Zon staat kun je een sterke lichtkracht visualiseren, dat brengt je dan in contact met je echte zelf. In dat huis kom je ook de egokant van je zonneteken natuurlijk tegen, maar juist ook op dat gebied vind jij dwars daar doorheen je echte Zon weer terug. Zo breng jij daar je echte zielenkracht tot leven. Op weg daar naartoe hoeft het huis waar je Zon staat niet altijd het belangrijkste huis in de horoscoop te zijn. Want alle planeten doen er aan mee om jou bij je pure Zon terug te brengen. En niet alleen voor de mensen die als Leeuw geboren zijn, maar voor iedereen is het vijfde huis, als het oorspronkelijke zonnehuis, hierin van belang.