Wat kunnen wij in vredesnaam doen om de mensheid te helpen in deze crisistijd?
We zitten in een transitie zeggen we, vandaar alle chaos zeggen we, we zijn op weg naar een nieuwe wereld! Als je een nieuw huis wilt bouwen moet het oude toch óók eerst tot op de bodem worden afgebroken? Die afbraak, dat zien zien we nu overal! De onderste steen komt naar boven. Er is niéts dat verborgen kan blijven!
Maar dan? Hoe kan die nieuwe wereld dan ontstaan? En hoe gaat die nieuwe cultuur er dan uitzien?
Dat zo’n verandering van cultuur om ons collectieve bewustzijn draait, dat weten we wel. Bewustzijn over wat wij niet goed doen, met de aardbol en met alles wat daarop leeft. Bewustzijn van wat we met onszelf doen en wat er van binnen nog verborgen is gebleven. Het collectieve begint natuurlijk altijd individueel, bij ieder van ons vanbinnen, dat is logisch. En dat werkt dan als een steentje dat je in de vijver gooit, die kring wordt steeds groter.
Het draait nu om licht brengen op van alles wat er nog in het duister lag, te beginnen in jezelf. Het verbeteren van de wereld begint immers in jezelf! Hoe zou je ooit een mooiere, vrediger wereld kunnen bouwen als je niet éérst van binnen wat meer vrede voelt?
“You must be the change you wish to see in the world”, zei Ghandi…
Hoe beter we onze eigen kracht én ons eigen ego kennen, hoe meer we onze kwetsbaarheid leren accepteren, hoe eerlijker en opener we daarover kunnen zijn, hoe meer wij ons steentje bij kunnen dragen aan het creëren van een nieuwe cultuur. Want dat gebeurt niet zó maar! Dat zullen we toch echt zelf moeten doen! En dan samen!
We willen allemaal een vrediger wereld. Een cultuur waarin de eeuwige strijd tussen goed en kwaad geen hoofdrol meer speelt, hooguit een bijrol die noodzakelijk is om ons te laten zien waar we nog licht op moeten laten schijnen. Want laten we realistisch zijn, licht en schaduw hoort nou eenmaal bij de aarde en in ons aardse zelf. Maar daar kunnen we heel anders mee omgaan dan we altijd hebben gedaan! Als we beseffen dat het donkere in ons leven er alleen maar is, om ons bewust te maken van het licht, kijk je al heel anders. Hoe zouden we ooit kunnen beseffen wat daglicht is zonder de nacht?
De strijd over wat goed en wat kwaad is, is zinloos gebleken. Dat heeft de wereld nooit mooier gemaakt. We hoeven alleen maar te beginnen met geloven in onze eigen kracht…
“Als er één geloof is dat bergen kan verzetten en werelden kan veranderen dan is dat het geloof in eigen kracht”.
Boeddha
De strijd die er nu gaande is, laat ons duidelijker dan ooit tevoren ‘de oude wereld’ van Saturnus zien. Dat is de wereld van 3D, die het principe goed-en-kwaad als uitgangspunt heeft, waardoor niet-goed-genoeg-gedachten veel voeding hebben gekregen en zo onmacht en machthebbers hebben gecreëerd. Een wereld vol gedachten van schuld en schaamte, een wereld vol wantrouwen en achterdocht. Wat dachten we onszelf klein! Dat kan nu anders! We hoeven alleen maar anders te gaan dénken…
Zodra we werkelijk geloven in onze eigen kracht, krijgen we letterlijk de geest! Van de duistere wereld van Saturnus stappen we dan zo het licht van Uranus binnen. Pure geestkracht is dat! Het bewustzijn van Uranus dat nu doorbreekt! Het bewustzijn dat licht brengt op alles wat onze geestkracht nog blokkeert of onderuit haalt. Er gebeurt zó veel bij zó veel mensen! We worden allemaal in beweging gezet!
Met het bewustzijn dat veel mensen nu opbouwen, kunnen we samen bouwen aan een nieuwe cultuur. Dan kan er collectief een bredere visie zijn. Vanuit het perspectief van 5D, het hoge punt van de driehoek dat boven de dualiteit uitstijgt, krijgen we op alle vlakken meer licht, meer zicht. Zo kunnen er werkelijk nieuwe werelden ontstaan…
Vanuit dat licht boven de driehoek, -het bewustzijn dat liefde ónvoorwaardelijk is en we kunnen vertrouwen dat alles ergens goed voor is-, krijgen we een veel beter beeld over wat dualiteit eigenlijk is. Ook waarom die er is! Als we loskomen van die strenge goed en kwaad gedachten, maar veel meer denken in termen van licht en schaduw, van zien en niet zien, van weten en niet weten, zijn we niet meer veroordeeld tot die eeuwige strijd van schuld, boete, schaamte, wantrouwen en achterdocht, maar nemen we verantwoordelijkheid voor wie we eigenlijk zijn. Krachtige, scheppende wezens, die in het verleden niet beter wisten dan klein en onmachtig te zijn. Vanuit dat licht krijgen we een hele andere wereld te zien, denken we totaal anders over schuld. Zo ontstaat er een hele andere wereld, ook al is de dualistische basis van de aarde, het positief en het negatief, nog altijd hetzelfde…
Nu even concreet! Wat kunnen we dóen? Om te beginnen 24/7 alert zijn op hoe je denkt! Vanuit vertrouwen? Of zit je nog teveel in de oordelende kant?
Maak voor jezelf duidelijk dat wantrouwen en oordelen (het aanwijzen van schuldigen) al gauw bij elkaar horen. Maar, al hoort wantrouwen, in de zin van alert zijn, er soms gewoon even bij hier op aarde, hoeft dat nog geen oordelen te zijn. Het is heel belangrijk je daar bewust van te zijn!
Want iemand of iets als schuldig zien, is een oordeel, en als we een lichtere wereld willen moeten we toch echt van oordelen af!
Als je vanuit het licht kijkt, zie je hele andere dingen, ook al kijk je naar hetzelfde. Dan besef je dat schuld niet bestaat. Het zelfs de meest zinloze gedachte vanuit ‘de oude saturnale wereld’ is. Verander liever iedere gedachte aan schuld, richting jezelf of iemand anders, in onwetendheid…
Zo kom je in de term licht en schaduw terecht, in zien en nog niet kunnen zien, wat veel neutralere gedachten zijn, dan het oordelende stempel goed en kwaad.
Hoe je denkt heeft enorme consequenties. We kunnen onze gedachten trainen om meer en meer te focussen op alles wat licht is. Zélfs als er duisternis is. Dan kun je dat ‘omdenken’ noemen. Als je je niet door angst laat verleiden maar er met een open hart naar kijkt, krijgt zelfs dat duistere veel meer licht. Waardoor het ook al meteen wat lichter voelt, want dan kijk je vanuit vertrouwen. Dan vertrouw je er diep van binnen op dat het duister niet fijn, soms zelfs verschrikkelijk, maar wel belangrijk is op de aardbol. Want dat is nou eenmaal wat ons in beweging zet, wat ons bewuster kan maken. De enige reden dat we hier geboren zijn! Om met de dualiteit om te leren gaan zónder onszelf in oordeel te verliezen! Ons doel is immers het ontdekken wat onvoorwaardelijke liefde eigenlijk is. Hoe zouden we dat ooit kunnen leren kennen zolang we ons nog tot allerlei oordelen laten verleiden?
We worden ons inmiddels steeds wat bewuster van de kracht van onze gedachten. We zijn al een eindje op weg. Die kracht kunnen we nu dus steeds bewuster in gaan zetten! Een mooiere wereld komt er niet zomaar vanzelf! Die zullen we toch echt zelf moeten creëren! Het wordt nu dan ook hoog tijd dat we ons niet alleen bewust zijn van hoe we denken, maar dat we ook onze verbeeldingskracht gaan gebruiken, onze creatieve denkgeest waarmee we ons die nieuwe wereld voor gaan stellen. Dat is pure geestkracht, de energie die alles kan veranderen, alles kan vernieuwen. Dat is de kracht die de wereld heel concreet mooier, vrediger kan maken. Ons creatieve denkvermogen is de energie van Uranus die we allemaal hebben. We hoeven ons daar alleen maar bewúst van te zijn! Het creëren van iets nieuws heeft nou eenmaal passie nodig, en een duidelijke visie, om tot manifestatie te kunnen komen.
Uranische energie is de kracht van het licht, zowel letterlijk elektriciteit, als figuurlijk het licht als er licht op hebben = bewustzijn. Denk nog maar eens aan een stekker: om het licht aan te doen is zowel de positieve als de negatieve pool noodzakelijk! Beide polen moeten zelfs gelijkwaardig zijn. Dat is in figuurlijke zin net zo!
Zo krijg je misschien een neutralere blik op de dualiteit? Weer een beetje verder af van dat oordelende principe van goed en kwaad?
Hoe je denkt is ongelofelijk belangrijk! Daarmee valt of staat jouw wereld…
Dat zie je al in hele simpele gedachten. Stel, het regent, en jij denkt: hè bah! dan heb je een veel minder leuke dag dan als je denkt: O, het regent! Fijn voor de tuin! Ik maak het binnen wel gezellig.
Als je hart openstaat is alles veel mooier dan vanuit een benauwd hart dat beren op de weg ziet, want die beren zijn er dan ook meteen! Die creëer je dan zelf! Hoe je denkt kan letterlijk een wereld van verschil uitmaken! We zijn ons daar eeuwenlang niet van bewust geweest, en zo kon het dan ook gebeuren dat er heel veel gecreëerd is wat we helemaal niet willen!
Ons creatieve vermogen is ijzersterk. Daar kunnen we werkelijk alles mee maken of breken. We hebben het vermogen om de wereld te veranderen. Wat de grote creatieve denkers in onze geschiedenis deden, kunnen wij ook. Maar hoe dan precies?
Allereerst is er het idee. Wat wil je eigenlijk? Een mooiere wereld!
Voordat dat concreet kan zijn, moet dat eerst in je gedáchten vorm gaan krijgen. Dat kost wel wat zelfdiscipline. “Ben zélf de wereld zoals je die zou willen”, zei Gandhi. Dat is niet één, twee drie gedaan natuurlijk, maar dat betekent in deze context: focus je op alles wat jouw lichtfrequentie verhoogt. Laat al het andere voor wat het is. Richt je op alles wat positief is. Werk jouw nieuwe wereld in gedachten zo volledig mogelijk uit. Zo krijg je helder voor ogen wat jouw intentie is. Je ziet het voor je, je visualiseert een wereld vol respect voor de aardbol en voor alles wat daarop leeft. Als je iets helemaal voor ogen hebt, is dat altijd het begin van het concreet maken van een nieuw idee. Zo bouwen wij samen aan een mooiere wereld voor onze kinderen, onze kleinkinderen en alle generaties daarna.
Belangrijk werk…
(klik HIER om het artikel te printen)